De okerroute

Vandaag hebben we de okerroute gefietst. We vertrokken onder een licht bewolkte hemel, een beetje fris maar best wel ok. Het fietspad naar Apt kenden we nog van een vorige route en alles verliep vlotjes. Zelfs de weg onthouden was tot aan de eerste brug geen probleem. Ook daarna verliep het vlot.

Door jouw aanpassingen en doorsturen van de hoogtemeters was ook deze onbekende verholpen en algauw kwamen we aan de okergroeve. We konden nog aansluiten bij een groep voor een bezoek begeleid door een (on)sympathieke gids. Daarna verder richting Roussillon waar we tot in het centrum fietsten,  het centrum bezochten, een koffietje gedronken hebben en in het buiten rijden ook de okergroeve gaan bekijken zijn.
Alles zeer de moeite!

En dan een lange zalige afdaling. Geen enkel probleem met het vinden van de weg. Dit was eigenlijk een sissytoertje. Ook vandaag klopte het aantal kilometers tot op de centimeter.

Morgen gaan we naar de markt en wat shoppen.

Het weer was in orde, soms wat frisjes maar vooral droog en we hebben toch ook genoten van de lentezon.  Het huisje is ok, typisch met kleine kamers en een prachtige tuin. We hebben lekker gekookt en gaan eten.
De omgeving is indrukwekkend. De ritten waren mooi uitgestippeld. Al wat daar minder goed is verlopen ligt aan onze onkunde. Het gezelschap, wat valt daar over te zeggen? Ons kent ons, dat lukt dus wel. We hebben jullie gemist en niet alleen om de weg te wijzen, om op tijd te kunnen vertrekken, om het drankverbruik binnen de perken te houden maar vooral gewoon om het gezelschap. Deze vakantie is bijna gedaan, het was fijn.

We hebben daar straks Jan en Jose uitgewuifd. En daarna hebben we met 3 vrouwen Erwin gemasseerd. Toen Daniek gedaan had met foto's trekken, heeft hij nog een beetje mee gemasseerd. Daarna was her de beurt aan Daniek. Hij heeft een gommage gekocht en die moesten we toch eens uit testen. En Christel en Pascale hebben rug en benen gemasseerd. Leuk maar vermoeiend.

Morgen een laatste verslagje maar niet over de fiets, tenzij Daniek besluit om naar Carpentras te fietsen (of te lopen, deze optie bestaat ook nog).

Wat heet een sissytoer

Vanmorgen zijn we vertrokken voor de sissytoer. Het zag er donker en dreigend uit en meteofrance gaf regen voor de hele dag. Vannacht had het flink gegoten, maar nu was het droog. Iedereen had meer zin in de langere platte toer in plaats van in de kortere lichtheuvelende.

Het verliep vlotjes, heel vlotjes zelfs, zo vlotjes dat we een paar kilometer om reden. Ja, een weg lezen en interpreteren is niet altijd even gemakkelijk, zeker niet als er 2 bruggen na mekaar komen en we de eerste gemist hadden. Maar alles kwam goed en om 11uur reden we Isle sur la Sorgue binnen. En zoals voorgeschreven gingen we shoppen, wat rondwandelen en een koffietje drinken.

Vandaag dachten we slimmer te zijn en (ook zoals voorgeschreven) iets te eten. Het was nog wel
vroeg, maar we zouden niet meer zoals gisteren compleet uitgehongerd aan het aperitief beginnen.

In bistro à l'industrie vonden we onze lunch, pasta met een glas wijn (ja K10, al van 's middags vandaag) behalve Jan, Peter en Daniek die het bij water hielden.

Een klein uur later reden we verder naar de bron van de Sorgue, weeral zeer vlotjes. En daarna de klim van de dag. Ja Wim, als ik nog een suggestie mag doen bij de van thuis begeleide fietsreizen is voor zo'n klimmetjes de afstand. De lunch van deze middag bleek plots een veel minder goed idee. Maar de villa boven is goedgekeurd bij winst van Euromillions.

De uitzichten boven waren ook spectaculair. En we bolden verder naar het lavendelmuseum. Dat is inderdaad een aanrader. Erwin heeft massagecreme gekocht en de eerste massages voor vanavond zijn geboekt.

Wat er daarna mis is gegaan is niet duidelijk. Ligt het aan de omleiding door de wegenwerken, dat we misschien al wat moe waren, wat dan ook, we hebben een aantal kilometers extra gedaan.

Uiteindelijk zijn we met behulp van hele vriendelijke locals terug op de juiste route geraakt en veilig en wel in ons huisje aangekomen. Het was een mooie route en wij hebben er 65 km van gemaakt, want we zijn geen Sissies!

Ondertussen zijn we aan 't aperitieven, op jouw gezondheid Wim, en gaan we seffens genieten van ons avondeten. Het debacle over lunch wel of niet voor een klimmetje houden we voor wanneer jullie er bij zijn.

Er is nog werk aan de opvolging

Vanmorgen zijn we opnieuw rond half 10 vertrokken, dat lijkt ons uur wel. Vroeger lukt maar niet.
Na een uitgebreid ontbijt en goede raad van nonkel Erwin dat je fietsbroeken niet in de diepvriezer mag steken om te drogen, vertrokken we onder een stralende zon richting Lacoste.
Nog snel het weerbericht gecontroleerd, maar dat gaf grijze wolken en zelfs regen voor de namiddag.
Geen nood, een rit van 37 km dat moet lukken voor dat de regen zou komen.
In Lacoste hebben we vandaag wel de tijd genomen om het dorp en het kasteel uitgebreid te bezoeken. Ook op de markt hebben we wat tijd gespendeerd om alle 4 kramen te bekijken en te keuren.
En dan verder ploegen naar Menerbes. Het was al snel duidelijk dat het niet zo gemakkelijk ging als de vorige keren. De etappe van gisteren zat nog duidelijk in de benen. Gelukkig kwam er een lange afdaling, waarschijnlijk niet volgens het draaiboek dat we van jou gekregen hebben. Maar iedereen content en algauw zaten we op een terras in Menerbes. Café Veranda is ondertussen restaurant Veranda, maar in het volgende huis kregen we wel koffie en thee.

We hebben Menerbes niet bezocht, het was al wat frisser aan het worden ,maar vooral ook later dan gedacht. Dus op naar Oppede. Daar aangekomen toch de Blackberry nog eens goed gelezen en dan naar Oppede le vieux. Omhoog langs waar jij ons naar beneden stuurt.
We zijn dan tot boven in de kerk gewandeld, hebben genoten van het uitzicht en zijn dan verder gefietst naar beneden waar jij ons omhoog stuurt.

Toch nog eens de Blackberry boven gehaald en verder gefietst, om na 3 km opnieuw nog eens na te lezen waar we nu juist moesten afslaan.
Maar het moet gezegd, we hebben de weg gevonden, zijn nergens verkeerd gereden, alleen misschien niet helemaal het parcours gevolgd.

In Sint Pantaleon hebben we het kerkhof bezocht, de graven ernaast hebben we stiekem bekeken zodat we wat last kregen met de plaatselijke restaurateur die ons verbood om op zijn werf te komen.

En dan verder richting Goult. Ik weet niet exact hoe laat het was, maar in ieder geval ver voorbij lunchtijd. Zo'n wegbeschrijving "er staat geen wegwijzer, het is de eerste baan voorbij het bos"
Dat is een zeer moeilijk gegeven voor neofieten in het interpreteren van de juiste route.
We zijn dan maar voor een fantasietje gegaan en hebben de wandelweg gekozen tot we in Lumiere aankwamen waar de wegwijzer 1,5 km Goult staat.
Half 3,doen we het of doen we het niet? Iedereen behalve Peter deed het.
Klimmetje naar boven en daar genoten van een glas of twee rosé. En een pint.
K10, jij had ons in de hand kunnen houden!

Uiteindelijk is iedereen terug nuchter nu. Peter wachtte ons op met een pan spek en na de douche was al de alcohol verdwenen.

Het weer is aan 't veranderen, voor morgen ziet het er minder goed uit.
Voorlopig kiezen we voor de sissytoer. De heuvels en cols zitten nog in de benen.

Ik ben Wim niet

Vanmorgen vertrokken we om half 10. De bedoeling was om om 9 uur te vertrekken, maar ik ben Wim niet, en er was ook vertraging bij de bakker (waar dus niemand kon aan doen).
Bijgevolg dus vertrokken met een half uur vertraging. Pascale had voor gekookte eitjes gezorgd bij het ontbijt en Erwin had beslist om niet mee te fietsen. Dat was een gelukje voor de rest, dan moesten we geen lunch meenemen maar konden we met Erwin afspreken.
Na enkele kilometers was er de eerste helling en iemand vroeg "is dit de eerste col?" maar ik ben Wim niet en kon dus niet antwoorden.
Bijna boven was er de vraag "hoe ver is het nog klimmen?" maar ik ben Wim niet en dus wist ik het antwoord niet.
Gelukkig had Wim, een goed uitgestippelde route doorgemaild. Ik had ze overgeschreven in 't kort maar besloot op het laatste moment toch om de iPad mee te nemen.
Al bij al liep de hele rit vlot. Na de afdaling die we kennen richting Methamis moesten we daar richting Malemort en herinnerden we (Daniek en ik) dat we vorig jaar een fietspad genomen hadden. Maar ik ben Wim niet en we twijfelden en we hebben dan maar de instructies gevolgd zodat we langs de hoofdweg in Malemort aankwamen. Erwin stond ons daar op te wachten met de lunch en bevestigde dat het janettencafe open was. Helaas toen we daar een koffie wilden gaan drinken was het alweer dicht.
Dus verder door naar Venasque, maar omdat dat op een heuvel ligt en omdat ik Wim niet ben, zijn we toch maar verder gereden zonder koffie te drinken.
En dan de route naar Abbaye de Senanque.
En terug omhoog. Ondertussen zijn de meesten onder ons redelijk choco.
Gelukkig zijn we er bijna. De wind is zich ondertussen ook wat gaan moeien en blaast jammer genoeg op kop.
Nu is iedereen wel aan het einde van zijn/haar krachten en sleuren we ons naar het vakantiehuisje.
We hebben ondertussen wel de opmerking dat Wim Wifi belangrijk vindt, maar wij graag een huisje prefereren dat vlak ligt of naar beneden, maar zeker niet de laatste kilometers omhoog zoals nu het geval is. Hoe mooi ook, dit is zo zwaar dat iedereen compleet meurrig aankomt en het eerste half uur moet herstellen.
Maar dit moet gezegd, het aantal kilometers klopte weer vandaag, en hoewel ik Wim niet ben en dus ook geen schrijver, hoop ik dat je toch wat kan genieten van dit verslag.

Zelfs het aantal kilometers klopte...

De route van vandaag was mooi, vooral Lacoste is zeer de moeite. We gaan denkelijk morgen de langste route doen omwille van het weer (dat ziet er voor dinsdag niet zo goed uit). Er zijn voorlopig geen opmerkingen of bedenkingen over de route. Alles was schitterend uitgelegd en goed te volgen. Zelfs het aantal kilometers klopte ;-).
We hebben al bedacht dat we hier volgend jaar terug moeten komen, zodat jullie zelf kunnen zien hoe mooi het hier is. Het huisje is typisch (kneuterig zou K10 zeggen), met vele kleine kamers en twee salons. Een doolhof waar je heel goed Cluedo kan spelen, maar maximum met 8 comfortabel kan logeren. Maar vooral de omgeving is heel ok. Dus voor volgend jaar een huisje in de buurt, maar daarom niet perse dit.
We genieten van een plaatselijke rosé en witte en rode wijn, kortom echt vakantie. Een kordate leider hebben we nu niet echt en iedereen heeft zo zijn eigen gedacht. Tot nu gelukkig nog geen problemen. Na de fietstocht hebben we met vier nog een wandeling van zeker acht km gemaakt. Seffens gaan we barbecuen. Zon en blauwe hemel, wel een fris windje dat nu de kop op steekt.