Een opsteker

Weer verrassend veel volk op het appel: Else, Bert, Maxim, Wout, Luk, Anit, Kristien, Free en Wim. Na een valse start (ogenschijnlijk lekke band bij Kristien) rustig (22-23km/u) draaiend en kerend langs Baal en Betekom. Daarna wat hellingen: Heirbaan, Middelberg, Moedermeulen, Chartreuse en Mesenberg. Het eerste deel flink wat wind op kop. Iedereen geraakte tegen een meer dan redelijk tempo de hellingen op. Maxim als een visje in het water. Bert zich met volle overtuiging te pletter rijdend tot hij op de Chartreuse moet afstappen. Luk die er maar niet in slaagt Wout in de vernieling te rijden. Free in een mooie, moeiteloze stijl. Kristien rustig bij haar dochter om te vermijden dat het mannetje met de hamer weer zou toeslaan (behalve natuurlijk op de korte hellingen; dan is ze gewoon niet te houden). Else die het winterdipje achter zich lijkt te laten (zou Else dan toch graag klimmen). Else heeft zichzelf teruggevonden, zouden de sportjournalisten schrijven. In de krant staat ze nog niet, maar op deze blog verdient ze duidelijk een eervolle vermelding. En Anit die gewoon rustig naar boven peddelt en dan meteen verder wil, me lichtjes uitdagend zoals alleen Anit dat kan. Meer heb ik natuurlijk niet nodig om het tempo op de terugweg (fors windvoordeel) op te trekken tot 27-29 km/u. Even testen of de groep samenblijft. Merkwaardig genoeg is dat het geval. Als dat geen opsteker is...