Vers bloed

Een recordopkomst vanmorgen : Luk, Anit, Wout, Bert, Maxim, Kristien, Free, Wim en jawel ook de Stanne en Charlotte. Wat vers bloed kon de groep goed gebruiken. Voorwaarde was: een toertje van 40 km ongeveer en daar hebben we ons goed aan gehouden. We kozen voor de Brabantse Kempen Jubileumroute van 45 km (ook al omdat Free die volgende woensdag gaat doen als voorbereiding voor Uppingham) Na een driedubbele valse start (versnellingsapparaat bij Maxim, overschoenen vergeten bij Luk en dan een dubbele bandbreuk bij Maxim (da's ongeveer zo straf als Solo Slim!)) ging het tegen een aardig tempo (23 km/u) draaiend en kerend naar Bonheiden. Vanaf het keerpunt trokken we het tempo op tot 27 km/u op de rechte stukken. Charlotte had wat morele steun nodig van de Stanne, maar peddelde zonder morren en met de glimlach mee. Anit had zich duidelijk voorgenomen geen krimp te geven, al zou ze flauwvallen van de inspanning. Terug in Keerbergen spraken we af om vanaf de molen de overtollige energie in sneltreinvaart weg te werken. Beetje bij beetje trokken we op tot 29 km/u. Kristien vond dat we een extra stimulans nodig hadden en bracht het tempo tot 32. Achterin kon je gesmoorde vloeken vermoeden. En in de Mosvennedreef trok ik zelf door tot 37 km/u. Bert en Maxim volgden moeiteloos. Een leuke tocht tegen een gemiddelde van 22.8. Da's verre van slecht. Nee Charlotte, we rijden niet altijd zo hard. Alleen als jij erbij bent... :-) En omdat het één vers bloed het ander meebrengt, kwakte Wout na afloop hard tegen het asfalt. Schaafwonden, een geblokkeerde ketting en tijd om de fiets eens grondig te laten nakijken.