De vloek van Jan Primus

Indrukwekkende groep aan de startlijn: De voltallige familie Van Eylen-Van Looy, jawel, inclusief Vincent (die toch nog wist dat een fiets twee wielen heeft); Bert en Maxim (met een fonkelnieuwe fiets en klaar voor de hellingen); Else en Erwin (je weet wel, die twee van de kinesist); Wim en Kristien; Stanne en Frans. Omdat het lang geleden was en de vorige keer in mineur eindigde, zette ik nog eens Jan Primus op de kaart. Eén ding was meteen duidelijk. De groep fietst vlotjes. 25+ zonder problemen, zelfs met lichte wind op kop. Net voorbij Werchter sloeg het noodlot een eerste keer toe. Maxim, met nog flink wat slaap tussen de oogleden, ramde een paaltje op de Demerdijk en ging onderuit. Zover voor die fonkelnieuwe fiets en voor de slaapkop. Jawel, Maxim, die paaltjes staan daar al lang en er is door verschillende mensen geroepen "Paaltjes!". Maar bon, al bij al zonder erg. Daarna rustig dieselend (26-27) naar Aarschot (geen gegrom in het peloton) en tegen een leuk tempo (tot 24) langs de ring omhoog. Achterom gekeken om de schade op te nemen. Zo goed als in mijn wiel zit Else met een smile van oor tot oor. Alleen Luk en Anit hadden 50m moeten prijsgeven. De val leek Maxim niet meer te hinderen. Verder langs de Moedermeule. Bert met een démarrage die hem 100m verder naar adem deed happen, maar Maxim zonder moeite als Primus boven. Het Hellegat dan. Bert met doodsverachting op kop. Boven weer heel kleine verschillen. Erwin, met de miraculeus helende schouder. Maxim en Stanne van ver in de staart naar voren. Vincent, die verdacht stil was tot nu toe, en Wout zonder problemen. Ook Else en Kristien moeiteloos. Luk met enthousiaste tweede adem... Alleen Anit en Frans moesten op hun tanden bijten. Huphup, we hadden er zin in. Langs de Jobweg naar Nieuwrode. Tot Jan Primus een tweede keer uithaalde. Een 'joeng gaske' kwam met z'n auto tegen redelijk hoge snelheid van achter een bocht en Erwin besloot zich meteen plat te leggen. Linker schouder deze keer en linkerknie. Broek gescheurd en achterrem wat ontregeld. Maar het had veel erger kunnen zijn. Van Nieuwrode naar Horst door de gietende regen. Gemor nu van Wout. Ook Anit en een paar anderen gaven er de voorkeur aan de tocht in te korten. Gedwee gehoorzaamden we en keerden onze fietsen naar Holsbeek. Constant tegen 27-28 tot voorbij Wezemaal. Derde keer pech. Lekke band bij de Stanne. In iets meer dan 6 seconden was de band vervangen en ging het weer verder. Deze keer met Vincent vrolijk ratelend naast me op kop. Korte break in de Meander in Rotselaar en dan het laatste stuk naar Keerbergen. Met Erwin deze keer rustig versnellend tot 29 km/u. Tot mijn grote verbazing bleven Kristien en Else vrolijk in ons wiel zitten. Leuk toertje en leuk tempo, maar dus weer niet de volledige Jan Primus. Begin april doen we een nieuwe poging.