Namen - Pesche : 84 km
Niet meer die blauwe hemel vanmorgen om ons te verwelkomen, maar zwaar
bewolkt was het ook nog niet. Er stond wel een wat schrale wind die
het niet echt aangenaam maakte.
Tot Dinant volgden we het jaagpad op de linkeroever van de Maas. Aan
de ene kant de majestueuze stroom. Aan de andere kant prachtige oude
villa's langs de waterkant. Toch in Wépion en omgeving. Voor wanneer
we met Euromillions winnen... Alleen de Ravel zelf viel wat tegen.
Flink wat kilometers kasseien waren ons lot.
In Dinant onder de citadel een eerste cafeïnestop. Daarna verder
stroomopwaarts. In de buurt van Hastière was het hoogtijd voor Luk om
z'n billen nog eens netjes over zijn zadel te leggen en ampel
gebruik te maken van poepcrème. Het heilzame effect ervan tegen
zadelpijn - iets wat alleen fietsers en wielrenners kunnen smaken - valt niet te ontkennen. Al gaat natuurlijk niet iedereen zover om de crème niet alleen tussen de billen, maar ook tussen de boterham te smeren.
En zo zit de ene met zadelpijn en de andere met een hartje dat net
iets te enthousiast begint te popelen. Maar dokters vindt mijn
vrouwtje maar onbetrouwbare sujetten. Een kwartiertje liggen is
volgens haar even goed.
En hoe zit het intussen met Cas? Want daar heeft u vandaag nog niks
over gelezen. Wel hij heeft geheel onverwacht een nieuwe hobby
ontdekt: paaldansen. De omstrengeling was zo intens dat de toegesnelde
compagnons een kwartier hebben moeten zwoegen om het verkeerspaaltje
te bevrijden. Bij nader toezien bleek het paaltje er met de schrik
vanaf te komen. Op de volledige diagnose bij Cas is het nog wachten
tot het eind van de week.
Tijd om te bekomen bij een uitgebreide picknick, met salami, kaas
en... zelfgemaakte choco. De choco van Else is al jaren een geweldige
hit. Nadeel is blijkbaar dat dit bijval geen maanden goed blijft, maar
de kans dat de pot Parijs haalt, lijkt nihil. De houdbaarheidsdatum
zullen we dus wel nooit bereiken.
Terug naar onze trip nu, als een treintje langs de Ravel door de
Condroz naar Mariembourg. Daar het stoomtreinenmuseum bezocht én het
enige café op het marktplein dat we nog niet kenden. En omdat we
intussen weer 70 km zuidelijker zaten, ruilden we de Ciney voor een
Chimay. Een beetje overmoedig misschien want er wachtten ons nog wat
pittige hellingen. In de namiddag was het kwik op kousevoeten naar
17 graden geslopen, wat het gerstenat nog beter deed smaken.
Een paar kilometer verder in Boussu-en-Fagne een kasteel gezien om U
tegen te zeggen. Bij gelegenheid toch eens opzoeken van wie het is,
voor het geval we de aandrang zouden voelen om het over te kopen.
En daarna de laatste hellingen naar le Relais Du Marronnier in Pesche.
Paardenvolk, volgens K10. Voor 't avondeten balletjes (eigenlijk forse
ballen) in tomatensaus. 't wordt een traditie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten