zaterdag, april 09, 2011

Ten zuiden van Lyon





Dure eden hadden we in miezerige regen en motsneeuw al rillend gepreveld: alleen nog ten zuiden van Lyon zouden we fietsen. Saint Didier, in de buurt van Carpentras, voldoet geografisch zeker aan die kwalificatie. Voorlopig lijkt het ook de wet van 'ten zuiden van Lyon' te bevestigen.
Toen we er vanmiddag neerstreken was het zo'n 30 graden in de schaduw en nog wat meer in de overvloedige zon. En zo werden we meteen gekatapulteerd van een prille lente naar hoogzomer. Het wintervet heeft zelfs de tijd nog niet gehad om weg te smelten, zoals de wipplank aan het welkome zwembad mocht ondervinden.

















We kwamen en we zagen dat het goed was, uitstekend zelfs. Een mooi vakantiehuis in een parktuin van een halve hectare. Hier heb je geen twee dagen nodig om te weten dat het vakantie is.

















En dus doken we allemaal in het koele bad, of toch bijna allemaal. Om daarna langzaam draaiend de eerste zonnebrand op te doen. Een trio werd uitgezonden om voor de ravitaillering te zorgen en er werd een omhaling georganiseerd om de Cas of was het de kas te spijzen.

















En zo kabbelde de namiddag rustig voort terwijl wij als topsporters geanimeerde gesprekken voerden over magnesium ("ik voel dat ik toch minder last heb van krampen.") en ORS ("hoe oud is die baby mevrouw?"). Toen de zon bijna verdwenen was achter de horizon daagde het trio weer op met enig proviand, een koffer vol om precies te zijn.

















En zoals het groene jongens en meisjes betaamt smeten we ons daarna meteen in de ecologische pernod en/of de ecologische rode en witte wijn om daarna vlotjes vier grote schotels lasagne achterover te drukken. Het werk van Christel en Kristien werd gesmaakt. De tongen kwamen wat los en alras kwamen oude amoureuze escapades ter sprake, werd een schuchtere aanzet gegeven maar het best bewaarde geheim werd niet ontsluierd. Daarna volgde ruim een halve doos Raffaelokes, een doos Mon Cheriekes en wat Pims en toen iemand een halve lettergreep had uitgesproken toverde Peter ook nog eens wat pannenkoeken op tafel. U leest het goed: we staan scherp.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten