donderdag, juli 29, 2010
Hallelujah (Messiah van Händel)
Donderdag 29 juli. Roskilde - Kopenhagen. 54 km
Neen, deze ochtend zag er niet fraai uit. Geen zon om ons welkom te heten. Wel een vriendelijke Nederlander om een groepsfoto in uniform te maken.
Eerst het goede nieuws. De wind kwam van de juiste kant, in de rug dus. Foorteelwind, noemden ze dat twee weken geleden. En Erwin had vannacht overuren gedaan om nieuw plateaus te steken op de fiets van Else. Allez, daar leek het toch op. Want toen we 40 deden zei Daniek me dat er nog geen klachten waarin achterin, ook niet van Else.Vanavond na een glas of twee rode wijn, kwam Else met de ontnuchterende waarheid: "Ik heb me voorgenomen niet meer te klagen. Ik denk dan soms wel: gelle eikels." Tja... we zorgden er wel voor geen kloven meer te slaan, want Erwin had het al lastig genoeg en die van mij deed vannacht ook wat pijn en de Cutigenol ofzo van Luk geraakt op. Een kleine zijsprong brengt ons bij de zadelpijn en bij Luk is die grotendeels weg. Een beter zadel en crème en plastic zakjes die kleur afgeven, doen wonderen.
Het slechte nieuws dan. De eerste tien kilometer hadden we tussen de buien geslalomd, maar daarna begon de motregen, die overging in druilregen, die overging in gemiezer, dat overging in ordinaire regen. Met wat pauzes heeft het toch wel wat geregend vandaag. Maar elk nateel hep so z'n foorteel. Rond tien uur kon in een tunneltje onder een autoweg in de buurt van Kopenhagen een prachtige meerstemmige versie gehoord worden van de Messiah van Händel.
Erwin had ook niet stilgezeten en had na de golfclub, vanmorgen een zeilclub zover gekregen om voor ons open te doen. Zeven grote koffies voor 50 kronen (da's nog geen euro per koffie. De waard was waarschijnlijk nog niet goed wakker.)
Rond de middag zijn we dan op onze eindbestemming aangekomen in Kopenhagen. De LKW zijn we wat verderop gaan parkeren en zelf zijn we wat door de stad gaan struinen. Uiteindelijk belandden we bij een Griek (met een Thaise kok). Wijselijk bestelden we geen retsina. Uren hebben we getafeld en alle aspecten van onze reis nog eens tegen het licht gehouden. Wat was nu de beste camping. En weet je nog...? Ah ja
en dat was toch daar dat...? En da't veel te snel voorbij was. En waar we volgende keer naartoe gaan. Want al zijn we soms eikels, zo'n fietsvakantie blijft toch wel hartstikke leuk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten