Het was verrassend koel, ja zelfs fris vanmorgen. Daar had niemand zich aan verwacht met die haardrogertemperaturen van gistermiddag. Glimlachende gezichten dus. Verwondering ook. Hier en daar zag je nu zelfs een fleeceje opduiken bij het ontbijt. Dat ontbijt in Hotel Veracruz verliep trouwens een beetje chaotisch. Geen buffet vanmorgen en dus moest iedereen apart alles bestellen. We hebben al problemen om voor iedereen fatsoenlijk drank te bestellen. Altijd zijn er wel een paar niet bij de les en vergeten iets te bestellen of - nog beter - vergeten wat ze besteld hebben. Het was dus wat chaotisch, maar wel lekker.
En daarna vertrokken we dus met een frisse bries op kop naar Medellín. De burcht van Medellín zie al van kilometers ver liggen als een soort Camelot op de heuvel boven het dorpje. Het aardige dorpje of stadje werd in 75 voor Christus gesticht door de Romeinen, maar is vooral bekend voor zijn bijdrage aan de verovering van het Amerikaans continent.
Maar liefst 280 van de 2800 inwoners zochten hun geluk aan de andere kant van de oceaan. Onder hen de stichter van Caracas, de hoofdstad van Venezuela, een andere die mee Peru heeft veroverd op de inca's, maar vooral Hernan Cortés die Mexico veroverd heeft op de Azteken. Onder het standbeeld van Cortés weerklonken die morgen de woorden: 'Mannen, moet ge nu weten wat ons schoolmestes gedaan heeft!' Anit bleek nog met de hotelsleutel van Don Benito op zak te fietsen.
Anit liet het niet aan haar hartje komen en fietste dapper mee verder, zo goed zelfs dat ze de kop aanspoorde om sneller te fietsen. 'Ik ben té goed', wist ze zelfzeker.
In Valverde de Mérida was het tijd voor een drankpauze. Het dorpje vierde de lokale maagd en dat was eraan te zien. In de keurige straatjes met wit en okergeelgeschilderde huizen met zwarte ijzeren hekken voor de ramen, hingen vlaggetjes en op het dorpsplein werd alles klaargemaakt voor een optreden vanavond.
Terwijl het nog best te doen was in het zonnetje, bolden we de laatste kilometers naar onze camping.
Camping Mérida is een kleine camping buiten het centrum waar schapen 'grazen' op een kwart van de percelen, maar dat ook beschikt over een heerlijk zwembad. En zo genoten we van een rustige middag. Volgens Stanne was de zon een relatief begrip. Wat hij daarmee bedoelde, weet ik niet maar tegen de avond waren er enkelen ook relatief verbrand.
Na de siësta trokken we naar Mérida, een stad die in 25 vóór Christus gesticht werd en de hoofdstad werd van de Romeinse provincie Lusitania. Het is één van de plaatsen met de best bewaarde Romeinse overblijfselen : een theater, amfitheater, circus, villa's, begraafplaats, thermen, aquaducten en ondermeer een brug van bijna 800 meter die tot het eind van vorige eeuw nog gebruikt werd door auto's. We kregen een boeiende uitleg van Anit bij alles en ook een behulpzame Chinese gids hielp ons waar hij kon.
Maar het was weer heet, zelfs om zeven uur 's avonds, en dus zochten we nog éên keer verkoeling in het zwembad van de camping. En dan om negen uur - Spanjaarden eten heel laat - zakdoekleggen en avondeten. In dit etablissement bleken ze drank te serveren in emmertjes waarin ze elders popcorn serveren. Origineel en doeltreffend. En dan wegdromen onder de sterren. Ah vakantie, zoals ik ze graag heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten