Weer eens warm en zonnig vanochtend. Er stond een korte rit op het programma, maar het werd wel een hevige. Al van bij het buitenrijden van Sorø kregen we een weg als een wasbord en dus trok onze Queen van de Molshoop in de aanval. Telkens weer nam ze de hellingen stormenderhand, dwz tot op een derde van de top. De theorie is dat je de restsnelheid van de afdaling volop moet gebruiken. Maar in de praktijk creëert ze zelf restsnelheid, zelfs zonder afdaling. Indrukwekkend is het wel en daarom krijgt Kristien vandaag de prijs van de vechtlust. Want het moet gezegd dat we Luk weinig op kop zagen. Voor zijn verdediging kunnen we aanhalen dat we flinke stukken grindweg kregen over een heuvelend parcours. En Luk haat zo'n wegen en zeker het stof als je in de achterhoede rijdt. Geen suïcidale neigingen vandaag.
Voor het overige bezochten we in Haraldsted het kerkhof, want we zijn ervaren kerkhoftoeristen. Intussen hebben we een bijna encyclopedische kennis vergaard van de funeraire geplogendheden in grote delen van West-Europa. En het mag gezegd worden dat Haraldsted hiervoor een kleine stop waard is. Het kerkhof lijkt wat op een botanische tuin, een uit de hand gelopen hobby van een dominee of conciërge-hovenier. Deze en andere bespiegelingen borrelden wat later spontaan bij ons op tijdens de koffie in het clubhouse van de golf.
Na de koffie werkten we nog veertig fraaie en vermoeiende kilometers af tot de camping in Roskilde.
Roskilde is de oude hoofdstad van Denemarken en bakermat van de Vikings. In het museum liggen vijf oude vikingschepen, of toch een deel van de romp. In het centrum van de stad staat de domkerk waar de hele koninklijke familie van Denemarken begraven ligt. Van Harald met de Blauwe Tand tot de ouders van koningin Margarethe. Het ene graf en de ene grafkapel al protseriger dan de andere. Neen, nog eens wij als
funeraire toeristen geven de voorkeur aan de graven rond het kerkje van Haraldsted, al dan niet met blauwe tand.
De rest van de dag hebben we vrij letterlijk genikst, niet gesnold in de Lidl, niks actiefs gedaan, hoogstens wat gezeverd over Italiaanse, Libanese of Deense ontboezemingen. En om de avond af te ronden: het druppelt wat op de camping en dus zijn we weer blij.
Tja, ...
BeantwoordenVerwijderen