Na wat nachtelijke escapades en geritsel kon iedereen instemmen met een dag die zich prachtig aandiende.
De aftrap deden we langs de dijk. "Ging het al wat beter? (trager dus) " wilde Erwin na een uurtje weten. "Belange niet. Die (Kristien) doet gewoon mee." was het antwoord dat hij kreeg. Wat ook niet helemaal waar was, want Kristien was de eerste die protesteerde toen ik met Daniek bewust het tempo opvoerde om te zien hoe lang het zou duren voor er protest kwam. Apropos, dat kwam bij 28.
In Pieterburen bezochten we de zeehondencrèche van Lenie 't Hart. Kristien zag meteen dat het beter georganiseerd was dan sommige gerenomeerde dierenparken in Europa. En die puppies met die grote onschuldige ogen... allerschattigst. Huilertjes noemen ze dat hier. Het gezelschap kon zich ook niet bedwingen bij de locatie en liet zich gewillig fotograferen als zesjarigen. What a beautiful day.
Een twintigtal kilometer verder konden we ons wel vinden in Menkemaborg, een gezellig landhuis uit de 18de eeuw dat smaakvol was ingericht. De rozentuin bracht dan weer de meest romantische gevoelens bij iedereen naar boven.
Spanningen waren er op het eind van de tocht toen Kristien een opmerking durfde maken over het onvoorzichtige rijgedrag van de Stanne. Die zou namelijk chauffeurs van tegenliggers niet in de ogen kijken. Kritiek waar Stanne het toch wel moeilijk mee had. Terwijl Anit naar eigen zeggen wel open staat voor kritiek. Kristien : als het over een ander gaat. Waarop Luk liet weten dat z'n avond niet meer stuk kon.
PS op uitdrukkelijk verzoek deze voetnoot: Daniek had vandaag geen slagroom, Wim en Luk één portie en Anit twee omdat ze goed gescoord had bij een test van Herbalife. De eenheden alcohol vallen buiten het uitdrukkelijke verzoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten