En toen waren we nog met zeven. Charlotte, Pascale en de Stanne zijn na de rit gisteren weer naar Haacht gereden. Het was leuk. Met zeven rijden we nu verder door Duitsland en Denemarken.
Bij het buitenrijden van Leer zijn we toch nog maar eens gestopt voor een paar foto's van het gerenoveerde havendok: modern en gezellig. Best wel leuk om hier te wonen.
Buiten Leer (na wat gesukkel met de weg) reden we door een wat rommelig landschap, een beetje zoals tussen Rijmenam en Muizen, met lelijke sleufsilo's vol autobanden. De boerderijen hadden hier wel indrukwekkend veel zonnepanelen liggen. Bij eentje kwamen we al snel op enkele honderden.
Een koffiepauze hielden we in Westerstede. Dat is een klein stadje met een leuk centrum. Ze hebben er ondermeer een scheve campanile (al heet dat hier natuurlijk anders) en een Belgisch Manneken Pis.
Langs een saai fietspad ging het daarna vele tientallen kilometers verder tegen zo'n 25 km/u zonder noemenswaardige problemen. Intussen was de thermometer wel van warm op heet gesprongen en hadden we vrij collectief zin in een grote frisse pint. Die kwam er helaas niet meer tijdens de rit, wegens geen terras, en ook niet in de jeugdherberg, wegens geen bier.
De prijs voor de strijdlust ging vandaag zonder twijfel naar Luk Van Eylen. Na de hele dag achteraan gefreewheeld te hebben lanceerde hij in Atens een snijdende démarrage, net op het moment dat ik mijn remmen dichtkneep om naar Erwin te bellen. Prompt was onze maillot jaune uit het zicht verdwenen en... verkeerd gereden. Het daarop volgende kwartier heeft hij ettelijke toertjes door Atens gedraaid vooraleer we weer een glimp van hem opvingen.
Allemaal samen daarna het veer op en de laatste kilometers dwars door Bremerhaven. Bij de aankomst van deze marathonetappe begonnen de meisjes van blijdschap te paaldansen.
Vanavond zijn we nog eens het centrum gaan verkennen. Bremerhaven is een grote havenstad met een volledig vernieuwde stadskern met enerzijds winkelstraten en shoppingcentra en anderzijds de culturele troeven van de stad gegroepeerd rond een oud havendok. Patrick Janssens zou hier toch eens moeten komen kijken. Bovenop een futuristisch hotel zijn we nog van het uizicht gaan genieten. 88 meter
hoog met zicht op Weser, Noordzee, haven en stad. En dan met een bus vol jengelende pubers terug naar de JH.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten