"Goeiemorgen. Kent u ons nog?" Zoals beloofd in Goedereede, vorige maandag, gingen we vanmorgen bij een koppel super gezellige Nederlanders langs. Gree zat er wat mee verveeld dat we er om half tien al waren, want Piet was nog om appelgebak. Alvast tijd zat voor een kop koffie. En net toen we na drie kwartier vertrokken, kwam Piet aangereden met het gebak. Overheerlijk, ook de Kirschentorte en de Groninger worst.
Even voor elven en met genoeg calorieën in de benen voor twee dagtochten, namen we afscheid. Eerst langs het centrum en daarna door de haven van Delfzijl, een haven die ook hier al wat dorpjes heeft opgeslokt. Het laatste stuk Nederland had alleen ellenlange rechte wegen en akkers met graan en aardappelen voor ons in petto. En in tegenstelling tot de vorige dagen had we nu meestal geen voordeelwind. 30km lang tegen 23 tot 25 deed enig sloopwerk, al ontkent Anit vanavond op het terrasje dat ze behoorlijk choco was. Luk: "Wim is soms erg, maar als Daniek mee op kop komt, hou ik mijn hart vast." Country roads take me home...
Bij Nieuweschans reden we de grens over en opmerkelijk hoe alles plots veranderde. Nederland is een geweldig doordacht en georganiseerd land. Kleine dorpskernen met kleine huizen op kleine stukken grond en tussen de dorpen een zee van ruimte. In heel Nederland (buiten de steden) geen tien onverzorgde huizen of tuinen gezien. Onkruid bestaat niet in Nederland, alleen in natuurreservaten staat er. Maar daar staat dat op
z'n plaats. Fietspaden zijn er in asfalt omdat dat lekker bolt. En letterlijk één meter over de onzichtbare grens liggen er stomme klinkers op het fietspad. Voor de huizen staat er weer onkruid in de tuinen die zijn afgezet met een haag. De huizen zijn dubbel zo groot en het asfalt is al tien keer opgelapt. Je zou je zo weer in België wanen. Maar de pinten zijn hier groter, alles is minder gereguleerd en ze slopen hier niet in een keer tientallen huizen zoals in Delfzijl, omdat dat beter past in Het Grote Plan.
Intussen zitten we op het binnenplein van de alleraardigste jeugdherberg in Leer liedjes van John Denver mee te zingen als oude bakvissen, of dansen we nog es de openingsdans van ons trouwfeest. Het is heet geweest vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten