Zondag 25 juli. Faaborg - Spodsbjerg. 67 km
Het was nog behoorlijk fris vanmorgen en onze was was er de laatste 12 uren alleen maar natter op geworden. Misschien is het de leeftijd, maar vanmorgen had ik zo wat twijfels. Anderen hebben minder last van een ochtenddipje, trekken hun loopschoenen aan, zien een wegwijzer Odense 25km en denken: "Dat zou een leuk doel zijn." Na drie kilometer blijkt onze frisse en dappere jogger in de Fynse Alpen terechtgekomen
en kiest hij maar een alternatieve bestemming met een onuitspreekbare naam op 1km. Het joggen loopt langs een mooi golfparcours om een half uur later bij dezelfde wegwijzer uit te komen. "Ik heb dan maar besloten in een rechthoekje te lopen." Dat laatste begreep ik niet, maar dat zal aan mij liggen.
Met 30+ naar de haven van Faaborg, wind in de rug en naar beneden en de stemming was opperbest. Jep, ik hou wel van dit land. Het fietsen is echt een verrukking. De mooie asfaltweggetjes slingeren zich door het glooiende landschap. Alleen al maar de wind die akkers vol gerst laten golven als goud en zilverkleurige zeeën en de geur van het rijpe graan zijn een klimmetje waard. (ja toch Anit?) Soms denk je even dat je in de Ardennen bent, of in het Hageland, en het volgende moment rij je weer langs de zee bezaaid met witte zeilen.
Afgesproken voor de koffie hadden we in Svendborg (Daniek: "Waar ligt dat Svendibold?"), maar net vóór de stad werden we (op aangeven van onze Chef LKW) afgeleid naar de brug over een zee-engte naar het eiland Tåsinge. Wreed hoge constructie en helemaal bovenaan stond een eenzame fiets. Van de eigenaar geen spoor...
Na de brug werden we op de vingers getikt door Anit, dat we wel in Svendborg afgesproken hadden en dat we dat nu niet zouden zien. Om het goed te maken ben ik dan maar drie bakjes vers fruit gaan kopen langs de weg. Frambozen, kersen en aalbessen. Om het dubbel goed te maken hebben we na die fruitbakjes en de koffie Valdemars Slot bezocht. Dat is een fraai optrekje dat Christian IV (de stichter van Glückstadt) aan zijn zoon Valdemars cadeau wilde doen. Zo rond 1644 en later nog wat verbouwd en voorzien van wat meer moderne meubels of een kapelletje of theepaviljoentje links of rechts. Ik moet het hier van het gezelschap eigenlijk ook nog hebben over de eeuwenoude vete tussen de Denen en de Zweden, en over de nederlaag
in 1864 tegen de Pruisen enz. Ik ga dat dus niet doen. Daar bestaan andere auteurs voor. Maar om terug te komen op het verhaal, die prins Valdemars stierf wat te vroeg. Koning Christian IV had dus geen bestemming meer voor het optrekje en gaf het dus maar cadeau aan een kolonel of een admiraal. Het slot is nogal gezellig ingericht, maar een beetje boven ons budget. Aan tafel voor de lunch ontspon zich een discussie die hier onder algemene druk gecensureerd wordt, maar volgens sommigen was het heilzame effect wel wetenschappelijk bewezen. Daniek wist ons dan weer te verbazen met: "Wetenschappers zijn als vroedvrouwen. Ze halen eruit wat erin zit." Waarop Kristien aanvoerde dat de adel vroeger ook niet anders deed dan argumenteren over wetenschap.
Bon, na het kasteel tegen een leuk tempo en met een forse rugwind naar Langeland (da's een ander Deens eiland dat nogal lang en smal is, maar dat had u zelf ook kunnen raden.). Onderweg Anit en Else op ralenti losgereden tegen 40 per uur, volgens de dames. Of toch ongeveer. Maar ondanks het tempo waren we te laat voor het veer naar Lolland (da's naar het schijnt het plezantste eiland). Anit stelde voor om dan maar op dit eiland te blijven en morgen over te varen. Weer eens een prima idee van Anit. En dus zitten we hier op een camping op Langeland en hebben we de ferry van 7u15 morgenvroeg geboekt. Vakantie noemen ze dat...
Zoals al lang aangekondigd is Else vanmiddag gaan zwemmen in de Oostzee. Anit ook, allez tot aan de dijen, want er zaten kwallen. En Daniek tot aan de dikke teen. L'année des méduses. Erwin was dan weer werkeloos wegens te fris voor blote dijen en billen. Vanavond hebben we zelf gekookt en hoe kan het anders? Het heeft ons gesmaakt. Apropos het viel ons na acht uur trouwens op dat Daniek eigenlijk wel heel weinig wijn drinkt. Een sportman, die Daniek. Eergisteren in Husum zei hij nog: "I wanna shit onna my bed." Hij heeft vanavond gekregen waar hij om vroeg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten